Οι ιδέες...

Μπορείτε να αντισταθείτε στην εισβολή των στρατών, αλλά είναι αδύνατο να αντισταθείτε στην εισβολή των ιδεών...

Σάββατο 13 Απριλίου 2013

Δημιουργώντας εμπνευσμένοι από το Έργο του Μπρεχτ, στις 18 Απριλίου...





Σε περιόδους παρακμής οι φορείς που συσπειρώνουν το ενδιαφέρον του κόσμου έχουν χρέος να τροφοδοτήσουν το πνεύμα των πολιτών με τροφή προς σκέψη και πράξη ζωής. Ο Σύλλογος Φίλων Βιβλίου Ν. Πέλλας έχοντας στο ιστορικό του συνεργασίες με σχολεία ενίσχυσε το γόνιμο έδαφος της επαφής με τους μαθητές προχωρώντας ένα βήμα πιο πέρα από τους διαγωνισμούς ποίησης που είχε διοργανώσει στο παρελθόν. Με πρόταση της Προέδρου Παυλίδου Κάκιας (Εκπαιδευτικός Β/βάθμιας εκπαίδευσης) κάλεσε τα σχολεία της Α/βάθμιας και Β/βάθμιας εκπαίδευσης της περιοχής σε συνεργασία με θέμα «Δημιουργώντας εμπνευσμένοι από το Έργο του Μπρεχτ». Ο Μπρεχτ  ποτέ δεν έπαψε να είναι στο προσκήνιο. Στις μέρες μας, όμως,  περισσότερο από ποτέ τα λόγια του εμπεριέχουν την γεύση που πλέον έχει αποκτήσει η ζωή μας.

Στο κάλεσμά  μας ανταποκρίθηκαν το 1ο Δημοτικό Σχολείο Γιαννιτσών με Διευθυντή τον Βούτο Διονύση και υπεύθυνη δασκάλα την Μόιρα Τριανταφύλλου και το Δημοτικό Σχολείου Πενταπλατάνου με Διευθυντή τον Μπαλή Παναγιώτη και υπεύθυνο δάσκαλο τον Πολυματίδη Ιορδάνη και τον Ιωάννη Κωνσταντά. Τα δημοτικά σχολεία δούλεψαν με μαθητές της Ε’ και Στ’ τάξης. Το εγχείρημα της προσέγγισης του έργου του Μπρεχτ ξεκίνησε με το κείμενο «Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι». Ακολούθησε  συζήτηση μέσα στην τάξη και οι αλληγορίες του κειμένου συνδέθηκαν με την σύγχρονη εικόνα της κοινωνίας μας. Έπειτα οι μαθητές κλήθηκαν να αποτυπώσουν σε ζωγραφιές το απόσταγμα της συζήτησης με αφορμή τα όσα θίγει ο Μπρεχτ στο παραμυθικής χροιάς αλληγορικό του κείμενο, που βρίθει από αλήθειες.

Από τα σχολεία της Β/βάθμιας ανταποκρίθηκε θετικά το 1ο Γυμνάσιο Γιαννιτσών με διευθυντή τον Τσέρκη Κωνσταντίνο και υπεύθυνη καθηγήτρια την Αννέτα Γόδου και το 2ο Γυμνάσιο Γιαννιτσών με διευθυντή τον Κενανίδη Λάζαρο και  υπεύθυνη καθηγήτρια την Παυλίδου Κάκια. Οι  μαθητές που δούλεψαν ήταν της Γ’ τάξης. Στο 1ο Γυμνάσιο προσέγγισαν κείμενα του Μπρεχτ με αναγνώσεις κειμένων και συζήτηση. Έπειτα οι μαθητές κλήθηκαν να δημιουργήσουν ελεύθερα αποτυπώνοντας σε κείμενα τη σκέψη τους.  Στο 2ο Γυμνάσιο η προσέγγιση έγινε μέσα από το μάθημα του ΣΕΠ. Διαβάστηκαν και συζητήθηκαν κείμενα του Μπρεχτ που θίγουν το πεδίο των εργασιακών σχέσεων. Ακολούθως οι μαθητές πήραν συνεντεύξεις από διάφορους επαγγελματίες με κεντρικό άξονα ερωτήσεων που αφορά την κρίση, το ασφαλιστικό, τις μειώσεις σε μισθούς, έσοδα  και πώς ο κάθε επαγγελματίας ατομικά ή συλλογικά πράττει για να αντιμετωπίσει την παρούσα κρίσιμη κατάσταση. Επίσης, οι μαθητές αποτύπωσαν φωτογραφικά στιγμιότυπα από την καθημερινότητα του κάθε επαγγελματία.
Θετική απάντηση στο κάλεσμα του Συλλόγου για συνεργασία έδωσε και το 3ο ΓΕΛ Γιαννιτσών με διευθυντή τον Δημητρίου Γιώργο και υπεύθυνο καθηγητή τον Χατζημωυσιάδη Παναγιώτη. Οι μαθητές που συμμετέχουν με καθοδήγηση του καθηγητή στα πλαίσια της ερευνητικής τους εργασίας δημιούργησαν συγγραφικές ομάδες και με αφορμή τα κείμενα του Μπρεχτ που διαβάστηκαν και συζητήθηκαν, προέκτειναν τη σκέψη τους και την αποτύπωσαν σε κείμενα λογοτεχνικής απόχρωσης. Στα συνεργαζόμενα σχολεία ανήκει και το 2ο ΓΕΛ Γιαννιτσών  με διευθυντή τον Χριστοφορίδη Σταύρο και υπεύθυνη καθηγήτρια την Παυλίδου Κάκια. Στα πλαίσια της ερευνητικής εργασίας οι μαθητές χωρίστηκαν σε ομάδες και εργάστηκαν πάνω στο πλάνο δράσης των μαθητών της Γ’ τάξης του 2ου Γυμνασίου, με τη διαφορά πως προέβησαν σε πιο βαθιές αναλύσεις και σχολιασμούς των κειμένων.

Ευχάριστη έκπληξη ήταν η συμμετοχή του Μουσικού Σχολείου Γιαννιτσών στο δίκτυο συνεργασίας που έστησε ο Σύλλογος Φίλων Βιβλίου Ν. Πέλλας. Το Μουσικό Σχολείο με διευθυντή τον Μενέλαο Μιχαηλίδη και υπεύθυνους καθηγητές τον Σωτήρη Δεσπότη, την Σκορδή Γαρυφαλλιά, Ιωακειμίδου Κυριακή, Ματσίγκου Εύα, Χαριζάνης Χάρης, Καραμούζη Αθηνά.  Οι μαθητές που συμμετέχουν είναι γυμνασίου και λυκείου. Θα παρουσιάσουν ένα κύκλο 9 ποιημάτων του Μπρεχτ ντυμένο ηχοχρωματικά, συνοδεία με διπλή χορωδία, αφήγηση, φλάουτο, βιολί, πιάνο και κρουστά. Σύνθεση και η διεύθυνση: Δεσπότης Σωτήρης.  

Συμπληρωματικά με τις παραπάνω δράσεις ο Σύλλογος Φίλων βιβλίου Ν. Πέλλας παρότρυνε με πρότασή του τους μαθητές των συνεργαζόμενων σχολείων να πάρουν μέρος και σε μία έκθεση φωτογραφίας με θέμα «Η κρίση χτυπά την πόρτα της πόλης μου».

Η κεντρική εκδήλωση, όπου θα παρουσιάσουμε το αποτέλεσμα αυτής της συνεργασίας, θα πραγματοποιηθεί στο Πνευματικό Κέντρο Γιαννιτσών στις 18 Απριλίου, ημέρα Πέμπτη, ώρα 10.00 π.μ. Πρωταγωνιστές θα είναι οι μαθητές παρουσιάζοντας τα έργα τους στο κοινό και επίσης καλεσμένοι ως  κεντρικοί ομιλητές είναι ο Γιώργος Τσιάκαλος, καθηγητής παιδαγωγικής του Α.Π.Θ. και η Δέσποινα Δάσιου, εκπαιδευτικός ΠΕ03 και μέλος του Δ.Σ. του ΚΕ.ΜΕ.ΤΕ.  Όλη τη μέρα στο φουαγιέ του Πνευματικού Κέντρου θα λειτουργεί έκθεση των έργων των μαθητών. 



Δευτέρα 8 Απριλίου 2013

Ενθάδε Κείται - Ποίημα της Βούλας Αργυράκη





Κοιτώ στον καθρέφτη το άγνωστο πρόσωπό μου.
Ποια είμαι;
Η μάνα, η γυναίκα, η ερωμένη, η αδερφή, η πουλημένη σάρκα;
Αλήθεια, ποια είμαι;
Θέλω να κλάψω γι’ αυτό που έχασα.
Θέλω να κλάψω γι’ αυτό που είμαι.
Χθες θηρίο, ύαινα που προστάτεψε τα παιδιά της, το σπίτι της, τη γητ ης.
Έπειτα έρμαιο στα χέρια αδίστακτων αρουραίων με ανθρώπινη μορφή. Βιασμός, ξύλο, ξεφτίλα, κι εγώ εκεί, ύαινα – γυναίκα.
Έπειτα βαμμένη, ψεύτικη κούκλα. Σύμνολο ηδονής. Και μη μιλάς, κλάψε τα νεκρά σου όνειρα, κλείσε τα μάτια μη δεις τη δύση, την ανατολή.
Ποια είμαι σήμερα;
Αυτή που κάποτε καβαλούσε τον άνεμο, που πάλευε με το σκληρό σήμερα, που  δε φοβόταν το άγνωστο αύριο και δεν την πλήγωνε το χθες;
Τώρα όλο αθέατα και γεμάτα ομίχλη και καταχνιά. Κι εγώ μία βαμμένη, ξεθωριασμένη κούκλα, που της έχουν ξεριζώσει το κεφάλι, σπάσανε τα πόδια της, σκίσαν το τούλινο φουστάνι και την πετάξανε σε μία γωνιά λησμονημένη.
Κι αυτά τα αγκάθια στα μάτια μου δε μ’ αφήνουν να κλάψω τα νεκρά μου σωθικά.


Πέμπτη 4 Απριλίου 2013

Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα Ποίησης - από τον Γιώργο Σαμαρτζίδη




           
   Παντού σ΄όλο τον κόσμο η  21 Μαρτίου κάθε χρόνο ,έχει καθιερωθεί σαν  ημέρα
 της Ποίησης. . ΄Ετσι για να τιμηθεί αυτή η ημέρα,σ΄όλες  τις πόλεις  Αθήνα ,Θεσσαλονίκη,
 και αλλού, γίνονται εκδηλώσεις σε αίθουσες ,βιβλιοπωλεία,πνευματικά κέντρα.Εκεί γίνονται
 απαγγελίες ποιημάτων,συνοδευόμενες με μουσικές υποκρούσεις ή τραγούδια,ανάλογα με το περιεχόμενό τους.Δίνονται βραβεία και τιμητικές διακρίσεις.σε μεγάλους ποιητές.
 .Εδώ στον Νομό μας ,ο σύλλογος Φίλων του Βιβλίου ,τιμά  όχι μόνο την ημέρα
 αυτή την Ποίηση, αλλά όλο το χρόνο,με συνεχείς παρουσιάσεις έργων  ποιητών,είτε από
τον Νομό μας ,είτε από άλλους Νομούς.Σήμερα όμως έχει την  τιμητική της..Σήμερα  όμως
 είναι  η ημέρα ,που θα πρέπει να επισημάνουμε,την μεγάλη της προσφορά ,εν μέσω μεγάλης
οικονομικής και κοινωνικής αλλά ,προπαντώς ηθικής κρίσης. Η προσφορά της έγκειται στην
 επίδραση την ευεργητική  που έχει στην πεσμένη ψυχολογία των ανθρώπων, που δοκιμάζονται
 από τις κάθε είδους προκλήσεις, που τους δημιουργεί η σύγχρονη πραγματικότητα..
 Αυτή η ψυχολογική επίδραση είναι το αντίδοτο σε κάθε είδος αρνητικών συμπεριφορών, 'οπως
 είναι,απογοήτευση,στενοχώρια,θυμό,απόγνωση.΄Ετσι για να  γίνω πιο σαφής στον πιο πάνω
 ισχυρισμό μου ,θα πω μερικά παραδείγματα από το μακρινό και κοντινό μέλλον,που έχουν
 να κάνουν με το πόσο προσέφερε και προσφέρει η ποίηση σε άτομα και λαούς.
 Ο Ρήγας Φεραίος είπε: ''Καλύτερα μιας ώρας έλεύθερης ζωής, παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά
 και φυλλακή''.Έτσι ξεσήκωσε ,αφύπνησε τις συνειδήσεις των σκλαβομένων λαών της Βαλκανικής
 και κυρίως των Ελλήνων, όταν ΄΄ ΄ όλα τάσκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά΄΄,
  όπως έλεγε και ο Εθνικός μας ποιητής ο Διονύσιος Σολωμός.
 Και ένα ακόμη παράδειγμα::''Χαρές και πλούτη να χαθούν και τα βασίλεια και  όλα
 τίποτε δεν είναι,αν η ψυχή μένει στητή και ολόρθη'' κατά τον Σολωμόντα..
  Να γιατί πρέπει να τιμάμε την ποίηση και τους εργάτες της. Να γιατί πρέπει να την σεβόμαστε
και δεν πρέπει να την θεωρούμε ντεμοντέ. Να γιατί δεν πρέπει να θεωρούνται ''αλαφροίσκιωτοι,
ή ΄΄Λαπάδες ΄΄ κατά την έκφραση κάποιων.
  Κλείνοντας αυτό το άρθρο μου θα ήθελα να στείλλω τα χρόνια μου πολλά με υγεία αλλά
προπαντός γεμάτα δημιουργική φαντασία και έμπνευση ,σ΄όλες και όλους τους ποιητές ,επώνυμους
 και ανώνυμους,αναγνωρισμένους και μη ,τους απανταχού όλου του κόσμου. Και του χρόνου
 την ίδια ημέρα  με περισσότερα και καλύτερα ποιητικά έργα..Κλείνω με ένα  στίχο δικό μου:
 '' Θάναι περίσσιο το ψωμί πάνω στην Οικουμένη
 άν η φλόγα της λευτεριάς άσβεστη για πάντα μένει''

Γιώργος Σαμαρτζίδης