Οι ιδέες...

Μπορείτε να αντισταθείτε στην εισβολή των στρατών, αλλά είναι αδύνατο να αντισταθείτε στην εισβολή των ιδεών...

Πέμπτη 4 Απριλίου 2013

Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα Ποίησης - από τον Γιώργο Σαμαρτζίδη




           
   Παντού σ΄όλο τον κόσμο η  21 Μαρτίου κάθε χρόνο ,έχει καθιερωθεί σαν  ημέρα
 της Ποίησης. . ΄Ετσι για να τιμηθεί αυτή η ημέρα,σ΄όλες  τις πόλεις  Αθήνα ,Θεσσαλονίκη,
 και αλλού, γίνονται εκδηλώσεις σε αίθουσες ,βιβλιοπωλεία,πνευματικά κέντρα.Εκεί γίνονται
 απαγγελίες ποιημάτων,συνοδευόμενες με μουσικές υποκρούσεις ή τραγούδια,ανάλογα με το περιεχόμενό τους.Δίνονται βραβεία και τιμητικές διακρίσεις.σε μεγάλους ποιητές.
 .Εδώ στον Νομό μας ,ο σύλλογος Φίλων του Βιβλίου ,τιμά  όχι μόνο την ημέρα
 αυτή την Ποίηση, αλλά όλο το χρόνο,με συνεχείς παρουσιάσεις έργων  ποιητών,είτε από
τον Νομό μας ,είτε από άλλους Νομούς.Σήμερα όμως έχει την  τιμητική της..Σήμερα  όμως
 είναι  η ημέρα ,που θα πρέπει να επισημάνουμε,την μεγάλη της προσφορά ,εν μέσω μεγάλης
οικονομικής και κοινωνικής αλλά ,προπαντώς ηθικής κρίσης. Η προσφορά της έγκειται στην
 επίδραση την ευεργητική  που έχει στην πεσμένη ψυχολογία των ανθρώπων, που δοκιμάζονται
 από τις κάθε είδους προκλήσεις, που τους δημιουργεί η σύγχρονη πραγματικότητα..
 Αυτή η ψυχολογική επίδραση είναι το αντίδοτο σε κάθε είδος αρνητικών συμπεριφορών, 'οπως
 είναι,απογοήτευση,στενοχώρια,θυμό,απόγνωση.΄Ετσι για να  γίνω πιο σαφής στον πιο πάνω
 ισχυρισμό μου ,θα πω μερικά παραδείγματα από το μακρινό και κοντινό μέλλον,που έχουν
 να κάνουν με το πόσο προσέφερε και προσφέρει η ποίηση σε άτομα και λαούς.
 Ο Ρήγας Φεραίος είπε: ''Καλύτερα μιας ώρας έλεύθερης ζωής, παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά
 και φυλλακή''.Έτσι ξεσήκωσε ,αφύπνησε τις συνειδήσεις των σκλαβομένων λαών της Βαλκανικής
 και κυρίως των Ελλήνων, όταν ΄΄ ΄ όλα τάσκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά΄΄,
  όπως έλεγε και ο Εθνικός μας ποιητής ο Διονύσιος Σολωμός.
 Και ένα ακόμη παράδειγμα::''Χαρές και πλούτη να χαθούν και τα βασίλεια και  όλα
 τίποτε δεν είναι,αν η ψυχή μένει στητή και ολόρθη'' κατά τον Σολωμόντα..
  Να γιατί πρέπει να τιμάμε την ποίηση και τους εργάτες της. Να γιατί πρέπει να την σεβόμαστε
και δεν πρέπει να την θεωρούμε ντεμοντέ. Να γιατί δεν πρέπει να θεωρούνται ''αλαφροίσκιωτοι,
ή ΄΄Λαπάδες ΄΄ κατά την έκφραση κάποιων.
  Κλείνοντας αυτό το άρθρο μου θα ήθελα να στείλλω τα χρόνια μου πολλά με υγεία αλλά
προπαντός γεμάτα δημιουργική φαντασία και έμπνευση ,σ΄όλες και όλους τους ποιητές ,επώνυμους
 και ανώνυμους,αναγνωρισμένους και μη ,τους απανταχού όλου του κόσμου. Και του χρόνου
 την ίδια ημέρα  με περισσότερα και καλύτερα ποιητικά έργα..Κλείνω με ένα  στίχο δικό μου:
 '' Θάναι περίσσιο το ψωμί πάνω στην Οικουμένη
 άν η φλόγα της λευτεριάς άσβεστη για πάντα μένει''

Γιώργος Σαμαρτζίδης