Οι ιδέες...

Μπορείτε να αντισταθείτε στην εισβολή των στρατών, αλλά είναι αδύνατο να αντισταθείτε στην εισβολή των ιδεών...

Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου 2016

Βιβλιοπαρουαίαση «Οι Δικοί μου Θεοί της Ψυχής μου ο Ήλιος» του Φώτη Καρπάθη



Ο Σύλλογος Φίλων Βιβλίου Ν. Πέλλας και η Ένωση Λογοτεχνών Β. Ελλάδος σας προσκαλούν στην παρουσίαση της ποιητικής συλλογής του Φώτη Καρπάθη «Οι Δικοί μου Θεοί της Ψυχής μου ο Ήλιος».
Η παρουσίαση θα γίνει την Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου 2016, στις 7μμ, στο café Prestige (Πλαστήρα 35 & Αγαθοβούλου γωνία).
Για το βιβλίο θα μιλήσει ο λογοτέχνης Ιωάννης Φωτίου, μέλος της Έ.Λ.Β.Ε.
Θα απαγγείλουν ποιήματα οι Μαρία Ποπκιώση, Άντζελα Κυριακοπούλου, Λίνα Σπεντζάρη και Μόιρα Τριανταφύλλου.
Η Κάκια Παυλίδου θα προσεγγίσει τα κείμενα μέσα από εικόνα και ήχο (παρουσίαση video).

Μία γεύση γραφής του Φώτη Καρπάθη:
Οι καταβολές μου
Το προζύμι της αγράμματης μάνας μου
Ήταν η αγάπη…
Η φωνή της μοσχοβολούσε πασχαλιά,
Αγιόκλημα και ελπίδα.
«Να αγαπάτε» μας έλεγε.
«Να αγαπάτε τη ζωή, τη φύση, τον άνθρωπο
Και τα ζώα.
Η αγάπη ενώνει τον κόσμο,
Ανοίγει τις χαραμάδες της ψυχής
Και μπαίνει μέσα ο ήλιος.
Να παλεύετε μαζί με τους άλλους ανθρώπους
Για ό,τι καλό…
Καλό για όλους.
Να διαμαρτύρεστε για ό,τι κακό συμβαίνει γύρω σας.
Μη φοβάστε να υψώσετε τη φωνή σας
Εκεί που πρέπει και όσο πρέπει…
Το φίμωτρο είναι για τα σκυλιά,
Δεν είναι για τους ανθρώπους.
Όσοι δαγκώνουν για να ζήσουν,
Αυτοί δαγκώνονται μεταξύ τους.
Να λύνετε τις διαφορές σας με τη συζήτηση, ειρηνικά.
Τα μαχαίρια, τα κουμπούρια και οι γροθιές σας
Πρέπει να είναι…να…εδώ στο κεφάλι σας»
Έλεγε, και χτυπούσε το μέτωπό της με την παλάμη της.
Από τότε μου έβαλε χειροπέδες…
Οι καταβολές μου, χρόνια τώρα
Ριζωμένα πλατάνια στην καρδιά μου,
ποτίζονται με τη φωνή της.

****
 Κι από το οπισθόφυλλο της συλλογής που αξίζει να διαβαστεί:
Πληγώνομαι, ματώνω,
Να βλέπω πολέμους και νεκρούς.
Θέλω να με σκοτώσετε
Μύριες, αμέτρητες φορές,
Να μη σας μείνουν βόλια

Για άλλους σκοτωμούς.




Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2016

Βιβλιοπαρουσίαση: "Απορίες Αθωότητας" της Σοφίας Μιμιλίδου




Κυκλοφορούμε ανάμεσα στο πλήθος, στους δρόμους, στο σταθμό των τρένων, των λεωφορείων, στις  πλατείες, στο πεζοδρόμιο έξω από το σχολείο και μοιάζουμε σαν ίδιοι από χρόνια, με τα ίδια ρούχα ψυχής φορεμένα στο απαράλλακτο σώμα μας.

Κι όμως στο παρασκήνιο της ευαισθησίας κάποια φεγγάρια ξαπλώνουν σαν αποσιωπητικά στους στίχους κάποιων ποιημάτων.  Κάποια μνημόσυνα μουρμουρίζουν ποίηση κι όχι πένθος, οι ήττες αγκαλιάζονται με τις προσωπικές νίκες του καθενός μας  και ο απολογισμός του ποιήματος αφήνει γεμάτα τα άδεια χέρια του ανθρώπου.

Καθώς εμείς διασχίζουμε αμέριμνοι τα τοπία της ημέρας  ανάμεσά μας κυκλοφορεί μία κοπέλα με μάτια διάφανης παιδικότητας και βλέμμα νοσταλγικής ωριμότητας, που μοιάζει σαν από ένα μέλλον κοντινό να κοιτά πίσω και να περιγράφει με τις λέξεις της τη ζωή που περνά σαν ποτάμι από τις κοίτες των δρόμων και από τα χέρια μας. Είναι παρούσα ακόμη και δίχως τη φυσική παρουσία της, ακουμπώντας με το πινέλο της ποίησης τις λεπτομέρειες της καθημερινότητας αποτυπώνοντας στην αιωνιότητα του χαρτιού όσα εμείς θεωρούμε φθαρτά.

Αυτή είναι η μαγεία της ποίησης. Το άγγιγμα που μετουσιώνει το φθαρτό σε αιώνιο, που δε χωρά στα βιβλία. Είναι διάχυτη στο βλέμμα της κοπέλας, στον αέρα με τον οποίο κινείται στο χώρο και ενσωματώνεται με το οτιδήποτε υπάρχει, υπήρξε ή υπονοήθηκε.

Η κοπέλα αυτή ονομάζεται Σοφία Μιμιλίδου και στις 17 Δεκεμβρίου 2016 με τη συνεργασία του Συλλόγου Φίλων Βιβλίου Ν. Πέλλας, της Παιδαγωγικής Εταιρείας Πέλλας, των Εκδόσεων Ιωλκός και της ΔΗ.Κ.Ε.Π.Α.Π. θα παρουσιάσει την πρώτη της ποιητική συλλογή «ΑΠΟΡΙΕΣ ΑΘΩΟΤΗΤΑΣ» και θα μοιραστεί μαζί μας τη συγκίνηση του να βλέπεις πέρα από το προφανές, μέσα στο αδιαφανές, πίσω από το πρώτο πλάνο της ζωής…. εκεί που κρύβεται η ουσία των πραγμάτων.

Η παρουσίαση του βιβλίου θα πραγματοποιηθεί στο Κέντρο Πληροφόρησης Νέων στα Γιαννιτσά (βόρεια είσοδο Πνευματικού Κέντρου Γιαννιτσών) το Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2016, στις 6μμ.

Για το βιβλίο θα μιλήσουν η Παπαδάκη Τόνια, σχολική σύμβουλος φιλολόγων και ο Σίσκος Θανάσης, εκπαιδευτικός.

Η Κάκια Παυλίδου θα παρουσιάσει επιλεγμένα ποιήματα της συλλογής μέσα από εικόνες και μουσικές.

Μουσικά θα ντύσει την εκδήλωση η Ζλατάνη Μαρία.

Μία γεύση γραφής της Σοφίας Μιμιλίδου:

ΔΕΝ ΞΕΡΩ/ΔΕΝ Α Π Α Ν Τ Ω
Διαλυόμαστε πάντα.
Από το χάος της αρχής, από κτίσεως κόσμου,
από τα πρώτα μάτια που κοίταξαν τον ήλιο.
Κι έτσι διαλυμένοι πάντα,
στον ίδιο κόσμο, με τον ίδιο αέρα να μας φουσκώνει τα μυαλά,
πάντα θα ορκιζόμαστε σ’ ένα «οφθαλμός αντί οφθαλμού»,
πάντα θα βρίσκουμε ζωή με τις πείνες, τις φτώχειες, τους θανάτους
αυτών που λυπόμαστε, αλλά μισούμε να τους βλέπουμε
όταν δεν έχουν πια ανάγκη τον οίκτο μας.
Κάθε αύριο μασκαρεμένο με του μέλλοντος τα λούσα,
μένει πιο μακάβριο από πολλά δύσκολα χθες
και βγάζει στους αφρούς της καταιγίδας ιστορίες που ξαναγυρνούν
από αλλοτινά σκοτάδια και μνήμες μαύρης φρίκης.
Χρόνια δίσεχτα οι μέρες που περνούν, σύννεφα αιχμαλωσίας.
Η αναζήτηση θεών και προφητών αποδεικνύεται μάταιη πάντα.
Δεν ξέρω / δεν απαντώ.
Βγάζω τα φτερά μου και τα κρύβω κάτω απ’ το μαξιλάρι.
Τα πινέλα μου δεν έχουν χρώμα,
τοίχους δε λέρωσα ποτέ.

Διαλυόμαστε πάντα.
Απ’ τα τραπεζάκια των πανεπιστημίων στα παράθυρα
και τις έδρες της Βουλής
τα μίση διαιωνίζουμε και προδίδουμε τους εαυτούς μας.
Δεν ξέρω / δεν απαντώ.
Σ’ αυτόν τον κόσμο γεννήθηκα.
Στα ξημερώματα της ζωής μου,
οι κουρτίνες του ήταν κλειστές
με λίγες μόνο χαραμάδες να μου χαμογελούν
και τη φωνή της Ποίησης να μου ψιθυρίζει κρυφά
να μη σταματώ να ζωγραφίζω αγγέλους,
να παλεύω τις αλυσίδες
κι ας μη σπάσουν ποτέ.


Σάββατο 19 Νοεμβρίου 2016

Βιβλιοπαρουσίαση: Η Χρυσή Εκδίκηση της Έλενας Χουσνή




Πώς συνδέεται η δολοφονία της κόρης ενός επιχειρηματία με την ποίηση του Γιώργου Σεφέρη;
Πίσω από τους στίχους κρύβεται η προσπάθεια αποτίναξης μιας εθνικής μάστιγας μέσα από κωδικοποιημένα μηνύματα, που τρεις άνθρωποι καλούνται να ανακαλύψουν τι σημαίνουν. Ενεχυροδανειστήρια που φυτρώνουν σαν τα μανιτάρια την εποχή της κρίσης, επιχειρήσεις που μεταφέρουν την έδρα τους στο εξωτερικό, σκοτεινά μυστικά μιας οικογένειας που κινεί τα νήματα του πλούτου…
Ένας μυστηριώδης συλλέκτης γραμματοσήμων "υπογράφει" δύο εγκλήματα ως ανταπόδοση σε ένα μεγαλύτερο, εθνικό.
Τα κομμάτια σιγά σιγά βρίσκουν τον συνεκτικό τους ιστό αποκαλύπτοντας στο μεταξύ υπόγειες διαδρομές ενοχής, παραπλάνησης, εκμετάλλευσης και προσωπικών τραγωδιών…

Ο Σύλλογος Φίλων Βιβλίου Ν. Πέλλας, η Παιδαγωγική Εταιρεία Πέλλας και οι Εκδόσεις Κύφαντα παρουσιάζουν το νέο μυθιστόρημα της Έλενας Χουσνή «Χρυσή Εκδίκηση».
Η πλοκή του μυθιστορήματος θα ξετυλιχθεί στο café – wine bar Etiquette (απέναντι από τα παλιά ΚΤΕΛ)  την Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2016, στις 6μμ.
Για το βιβλίο θα μιλήσει η δημοσιογράφος, μέλος ΕΣΗΕΜΘ, Άννα Μαρία Σαββίδου.

Αποσπάσματα θα διαβάσει η εκπαιδευτικός Βαρβάρα Οσμαντζικίδου.




Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2016

Αποτελέσματα 3ου Μαθητικού Διαγωνισμού Ποίησης



Οι διαγωνισμοί που προωθούν τη δημιουργική σκέψη στοχεύουν στο να μας ενεργοποιήσουν ώστε να μην παρατηρούμε παθητικά τα δρώμενα της ζωής, αλλά να αρχίσουμε να καταγράφουμε, να αναλύουμε και να προεκτείνουμε τις αφορμές.

Το βραβείο όσων συμμετέχουν σε ανάλογες «δοκιμασίες» είναι η ίδια η απόφαση συμμετοχής. Η «δοκιμασία» κυρίως λαμβάνει χώρα μέσα μας, εφόσον καλούμαστε να υπερβούμε τον συμβατικό εαυτό μας και να ανακαλύψουμε μέσα μας το δημιουργό που τολμά να οραματίζετε και να προτείνει, που τολμά να σχεδιάζει με λέξεις το σχέδιο πραγματοποίησης ενός καλύτερου Εαυτού και κατ’ επέκταση ενός καλύτερου Κόσμου.

Την Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2016, στο Κέντρο Πληροφόρησης Νέων στα Γιαννιτσά πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση απονομής βραβείων και επαίνων του 3ου Μαθητικού Διαγωνισμού Ποίησης. Φέτος ο Σύλλογος Φίλων Βιβλίου Ν. Πέλλας κάλεσε εκπαιδευτικούς και ποιητές της πόλης μας να τιμήσουν με την παρουσία τους τους μαθητές. Έτσι, είχαμε καλεσμένο το φιλόλογο Παναγιώτη Χατζημωυσιάδη που μίλησε για την αξία της λογοτεχνικής έκφρασης, ειδικά στα πλαίσια της εκπαιδευτικής διαδικασίας, εστιάζοντας στην ανάγκη προσεγμένης επιλογής των βιβλίων των σχολικών βιβλιοθηκών, καθώς και στο γεγονός ότι λείπει το πολιτιστικό υπόβαθρο ώστε η πόλη μας να γεννήσει ένα μεγάλο συγγραφέα/δημιουργό . Σαφώς, όλοι μας φέρουμε την ευθύνη γι’ αυτό. Προεκτείνοντας τη σκέψη του Παναγιώτη Χατζημωυσιάδη καλούμαστε να αναλάβουμε ένα δυναμικό ρόλο – ο καθένας στο χώρο δραστηριοποίησής του- ώστε να ανατρέψουμε το άγονο τοπίο σε εύφορο έδαφος στο οποίο θα μπορέσει να ευδοκιμήσει ένας μεγάλος λογοτέχνης.

Καλεσμένοι του Συλλόγου, οι οποίοι ανταποκρίθηκαν ένθερμα, και απένειμαν τα βραβεία ήταν ο εκπαιδευτικός/ποιητής Θανάσης Σίσκος, Αντιπρόεδρος της Παιδαγωγικής Εταιρείας Ν. Πέλλας, η εκπαιδευτικός Κατερίνα Γιαλαμά, η ποιήτρια Στέλλα Κωνσταντίνου και η συγγραφέας Μαρία Ποπκιώση, ενώ μουσικά έντυσε την εκδήλωση ο φοιτητής του Τμήματος Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης του ΠΑ.ΜΑΚ. Μάριος Μυλωνάς.

Η πλειοψηφία των κειμένων που συμμετείχαν στο διαγωνισμό επικεντρώθηκαν στο προσφυγικό ζήτημα. Ο Γολγοθάς των προσφύγων συγκίνησε τα παιδιά, που ύψωσαν μία φωνή αλληλεγγύης, καταδικάζοντας ταυτόχρονα την κύρια αιτία των προσφυγικών ροών. Με αυτήν την αφορμή η Κατερίνα Γιαλαμά, εκπροσωπώντας μία από της εθελοντικές ομάδες που δραστηριοποιήθηκαν για μήνες στην περιοχή μας, ανέφερε τις δράσεις της ομάδας, καθώς και τη στήριξη πολλών πολιτών που για μήνες προσέφεραν βοήθεια.

Ακολουθεί το κείμενο που απέσπασε το 1ο Βραβείο του 3ου Μαθητικού Διαγωνισμού Ποίησης με τον τίτλο «Θεωρία Ονειρικών Συμπάντων» της μαθήτριας Νάντιας Βούκατζη από το ΓΕΛ Αριδαίας. Στο κανάλι του YouTube του Συλλόγου Φίλων Βιβλίου Ν. Πέλλας είναι αναρτημένο το video που δημιουργήθηκε πάνω στους στίχους του ποιήματος:


Ελίσσομαι ανάμεσα στις πραγματικότητες
που δημιουργεί η Χαλιμά του σκοταδιού.
κεντάει τα θαμμένα μυστικά
με χρυσό νήμα
απροσέγγιστο
για να ιαθούν οι πληγές για λίγο
ή να ματώσουν ακόμα.
Ανερμήνευτη η δουλειά της
υφιστάμενη στην απουσία μου
μου υπενθυμίζει αυτά για τα οποία παλεύω
να ξεχάσω
ή να πραγματοποιήσω×
Ελίσσομαι ανάμεσα στις πραγματικότητες
που δημιουργεί η Χαλιμά του σκοταδιού
με γνωρίζει καλύτερα από εμένα
και με περιπαίζει στα δάχτυλά της
με τυλίγει
και μ’ αφήνει
κατά την ανήμπορη κατάσταση
στα χέρια της χαραυγής.


Το 2ο Βραβείο ισομοιράστηκαν: το πεζό κείμενο με ποιητική χροιά «Σταγόνες Ζωής» της Παπασάββα Όλγας μαθήτριας του 1ου ΕΠΑΛ Αριδαίας και το ποίημα «Φαύλη Ανθρωπότης» της Νάντιας Βούκατζη.

Το 3ο Βραβείο ισομοιράστηκαν: το ποίημα «Ψάχνοντας τον Παράδεισο» του Στράντζαλη Νικολάου μαθητή του ΓΕΛ Αξού και το  ποίημα «Μη με αφήνεις» του Χατζόγλου Νικολάου μαθητή του ΓΕΛ Αξού.

Ευχαριστούμε όσους παρευρέθησαν στην εκδήλωση και συγχαίρουμε ιδιαίτερα όσους, αθόρυβα μα αποτελεσματικά, ενθαρρύνουν τα παιδιά να ασχοληθούν με τη λογοτεχνική έκφραση. Η δημιουργία είναι ο κρίκος που συνδέει το Όραμα με την Πραγματικότητα και δύναται να εξελίξει τον Άνθρωπο και τον Κόσμο.


Ακολουθούν τα κείμενα που διακρίθηκαν:

2ο ΒΡΑΒΕΙΟ ΠΕΖΟΥ ΛΟΓΟΥ με ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΧΡΟΙΑ "Σταγόνες ζωής"
 Παπασάββα Όλγα μαθήτρια του 1ου ΕΠΑΛ Αριδαίας

Προσεύχομαι. Ζητώ δύναμη, ζητώ να γραφτεί ένα καλό τέλος σε αυτόν τον εφιάλτη. Δεύτερη μέρα σε αυτήν τη λέμβο με άλλους δώδεκα ανθρώπους αλλά ανάμεσα τους δεν υπήρχε κανένα οικείο πρόσωπο. Χαραγμένα στη μνήμη μου αυτά τα τρία λεπτά που με άφησαν να την αγκαλιάσω και να της πω αντίο για πάντα. «Μαμά μη με αφήνεις» της είπα και με τράβηξαν από τα χέρια της. 

Βλέπω στεριά, το άγνωστο μας περιμένει μαζί με δεκάδες μεγαλόσωμους ανθρώπους με στολές και όπλα στα χέρια. Κρύφτηκα κάτω από την κουβέρτα και με την πρώτη ευκαιρία άρχισα να τρέχω μέχρι που έφτασα σε μια ερημιά. Κάτω από ένα δέντρο στέρεψαν τα δάκρυα μου. Μπορεί η πείνα, η δίψα και ο φόβος να με έκαναν αναίσθητη αλλά το μόνο που σκεφτόμουν ήταν ότι πεινούσα και ότι το στόμα μου ήταν στεγνό μέρες τώρα.

 Λίγο πιο πέρα βρήκα έναν σκουριασμένο σωλήνα που έβγαζε νερό ανάμεσα στους θάμνους. Αμέσως έτρεξα και άρχισα να απολαμβάνω μέχρι και την τελευταία σταγόνα που ακουμπούσε στο βρώμικο και αλατισμένο δέρμα μου. Πέρασε αρκετή ώρα μέχρι να απομακρυνθώ από το δροσερό  νερό και να συνειδητοποιήσω ότι άρχισε να σκοτεινιάζει.

 Ο φόβος επικρατεί πια και η μοναδική σκέψη που με περιτριγυρίζει είναι να βρω ένα μέρος να κρυφτώ. Με αποφασιστικό και γρήγορο βήμα περπατούσα για ώρα αλλά το σώμα μου δεν ήθελε να ακολουθήσει άλλο και έψαξα ανάμεσα στους θάμνους και στα χόρτα να βρω κάποιον καρπό. Λίγα αγριόχορτα ήταν αρκετά για να πάρω ενέργεια και να συνεχίσω.

Σκοτάδι πια, κάνει κρύο στην παραλία και μέσα στο σπιτάκι του ναυαγοσώστη που βρήκα καταφύγιο, το κρύο με διαπερνούσε. Μια τελευταία προσευχή θα κάνω πριν κοιμηθώ. Αλλάχ κράτησε με ζωντανό και ζεστό. Δείξε μου τη δύναμη σου και σταμάτησε τον πόλεμοκαι λίγα δευτερόλεπτα αφότου έκλεισα τα μάτια μου, ένα επίμονο φως ήταν αρκετό για να βυθιστώ στο σκοτάδι του τρόμου. Εδώφώναξεβρήκα και άλλο ένα παιδί εδώ.



2ο ΒΡΑΒΕΙΟ: "Φαύλη Ανθρωπότης" – Βουκατζή Νάντια ΓΕΛ ΑΡΙΔΑΙΑΣ

Τόσους αιώνες ανάπτυξη
τόσα χρόνια βελτίωση
τόσες ζωές ανθρώπων διορθωμένα λάθη….
Γίναμε καλύτεροι;
ή χαθήκαμε στα στενά της λεπτομέρειας….
Τόσα χρόνια αλλάζουμε
μα τα πάντα παραμένουν αναλλοίωτα.
Πάλι ιδανικεύσαμε το παρελθόν
και πάλι το ισοπεδώσαμε
Κοίτα
οι ίδιοι είμαστε
η φυσιογνωμία μας δεν αλλάζει
περπατάμε στον ίδιο δρόμο σαν να ‘ταν καινούριος
κάνοντας κύκλους
κάνοντας στροφές
αμβλύνοντας λίγο τα βήματά μας.





 3ο ΒΡΑΒΕΙΟ: "Ψάχνοντας τον Παράδεισο" – Στράντζαλης Νικόλαος μαθητής ΓΕΛ Αξού

Τους βλέπεις; Πες μου αν τους βλέπεις.
Είναι παντού γύρω μας.
Θέληση τους ο φόβος που αφήνουν πίσω
Μαζί με τις ζωές τους,
χαμένες πια,
θυσία στους δαίμονες του πολέμου
 χωρίς αίσχος, χωρίς οίκτο.
Τα μέρη που άφησαν έρημα
Ερείπια που κάποτε είχαν μέσα τους ζωή,
 οι δρόμοι έρημοι και αυτοί,
πέταξαν τα γέλια των παιδιών όπως τα πουλιά.
Τώρα μόνο θρήνοι αντηχούν από  μακριά.
Στους ίδιους τώρα δρόμους
Σφαίρες μοναχά πετούν
Το σφύριγμα τους κελάηδισμα πλέον.

Πήραν δρόμο μακρύ, πολλοί και χωρίς επιστροφή
 για κάπου όμορφα και ωραία.
Ο δρόμος για τον Παράδεισο είναι μακρύς όμως …
Και κακοτράχαλος, στρωμένος με πόνο
και φαιές ελπίδες ανθρώπων σαν εσένα και εμένα
με πάθη βλέψεις μεγάλες  και όνειρα απατηλά.
Τίποτα παραπάνω δεν ζητούν παρά συμπαράσταση.
Ένα πιάτο φαί, μια κουβέρτα, ένα φρούτο
ακόμα και ένα χαμόγελο αγαθό.

Και θα συνεχίσουν το δρόμο το μακρύ
Ψάχνοντας να βρουν σε κάποια χώρα
τον Παράδεισο που με τόσο ζήλο αναζητούν…



3ο ΒΡΑΒΕΙΟ: « Μην  με  αφήνεις» Χατζόγλου Νικόλαος μαθητής ΓΕΛ Αξού
Είναι άδικο να με διώχνεις
θα φύγω από τη πατρίδα σου μην σπρώχνεις
όμως απορώ πως μπορείς να με αφήνεις μόνο
μην  ξεχνάς , έχεις περάσει τον ίδιο πόνο

Ναι  Έλληνα , εσύ
έτσι και εγώ , άφησα πίσω αδέρφια και παιδιά
γνωρίζεις τι θα πει ξενιτιά
και τι ωραία που είναι η λευτεριά

Είδα ανθρώπους να πνίγονται
στης θάλασσας τα κύματα ,
είδα παιδάκια να καίγονται
αντικρίζοντας χιλιάδες θύματα

Άκουσα φωνές
που σπάνε καρδιές ,
άκουσα ήχους
που πλέον κρύβονται  σε τοίχους

Πάλεψα σκληρά
για να περάσω τη συνοριογραμμή ,
το πλήρωσα ακριβά
γιατί εδώ είναι κόλαση χωρίς επιστροφή

Με σκυμμένο κεφάλι
λασπωμένα παππούτσια
φεύγω , πηγαίνω σε άλλη
με την ελπίδα να μου φορέσουν τσαρούχια

Στηρίχτηκα στη φιλοξενία σου
βασίστηκα στην ιστορία σου ,
μην με αφήνεις μόνο
μην ξεχνάς , έχεις περάσει τον ίδιο πόνο










Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2016

Πρόσκληση - "Εμείς σπείραμε, εσείς θα θερίσετε" του Αδάμ Δράγα





Εν όψει της επετείου του Πολυτεχνείου ο Σύλλογος Φίλων Βιβλίου Ν. Πέλλας, η Παιδαγωγική Εταιρεία Ν. Πέλλας, ο Δικηγορικός Σύλλογος Γιαννιτσών και η Β’ ΕΛΜΕ Πέλλας σας προσκαλούν στην παρουσίαση του βιβλίου του Αδάμ Δράγα:
«Εμείς σπείραμε, εσείς θα θερίσετε» (Εκδόσεις Νησίδες).

 Το βιβλίο εστιάζει στις αναμνήσεις του συγγραφέα από την περίοδο του αντιδικτατορικού αγώνα στη Θεσσαλονίκη.

Η παρουσίαση θα πραγματοποιηθεί στο café - wine bar etiquette, απέναντι από τα παλιά ΚΤΕΛ, την Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2016, στις 6.30μμ.

Για το βιβλίο θα μιλήσει ο συγγραφέας Αδάμ Δράγας και ο δικηγόρος Θέμης Αχτσιόγλου. Αποσπάσματα θα διαβάσει η αφηγήτρια Βούλα Αργυράκη.

Θα ακολουθήσει συζήτηση.

Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2016

3ος Μαθητικός Διαγωνισμός Ποίησης - Εκδήλωση Απονομής Βραβείων και Επαίνων

Το μεγαλύτερο βραβείο ανάλογων εγχειρημάτων είναι η Συμμετοχή. Εκείνη η σπουδαία απόφαση που μάς οδηγεί στην επεξεργασία των κινήτρων της Ζωής, στην επινόηση, στον προβληματισμό, στην εστίαση στο θαύμα, στην ενεργοΠοίηση όλων των γόνιμων στοιχείων του Εαυτού μας.

Παράλληλα με το βραβείο της συμμετοχής, που ήδη έχουν  κερδίσει οι συμμετέχοντες, θα αποδώσουμε κι εμείς ως Σύλλογος βραβεία και επαίνους στους μαθητές που συμμετείχαν στον 3ο Μαθητικό Διαγωνισμό Ποίησης, που διοργανώσαμε τη χρονιά που πέρασε.

Σας καλούμε να τιμήσετε με την  παρουσία σας την προσπάθεια των Νέων Δημιουργών που μέσα από τα ποιήματά τους αναδεικνύουν εύστοχα διάφορες πτυχές της Ζωής. 

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στις 13 Νοεμβρίου 2016, ώρα 6μμ, στο Κέντρο Πληροφόρησης Νέων στα Γιαννιτσά. Για την αξία της λογοτεχνικής έκφρασης θα μιλήσει ο φιλόλογος Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης και ο Μάριος Μυλωνάς θα αναλάβει το μουσικό μας ταξίδι.






Τετάρτη 31 Αυγούστου 2016

Ανάγνωση, διάβασμα, μελέτη ή μήπως αφομοίωση;..



Είναι κάποια βιβλία που σε πιάνουν από το χέρι και σε βγάζουν από τις διαστάσεις της καθημερινότητας, προεκτείνοντας το ταξίδι σε ένα εσωτερικό τοπίο που απαιτεί έντονη παρατήρηση, επεξεργασία και ανάλυση, καταργώντας το μονοπώλιο του μυαλού και εμπλέκοντας την καρδιά και την ψυχή στο ταξίδι της αναζήτησης.
Είναι κάποια βιβλία έξω από τις κατηγοριοποιήσεις των εκδοτών και των βιβλιοπωλείων. Δεν ενδείκνυνται για ανάγνωση, ούτε για διάβασμα, ή για μελέτη, μα για αφομοίωση των ιδεών τους, σαν ο άνθρωπος που το έχει στα χέρια του να είναι το δέντρο που με τις ρίζες απορροφά θρεπτικά συστατικά και με τα κλαδιά εισπνέει οξυγόνο ανανέωσης.

Αυτά τα βιβλία καλείται ο καθένας μας να ψάξει, και για τον καθένα η λίστα είναι διαφορετική, γιατί η πόρτα του Εαυτού του καθενός έχει το δικό της κλειδί για ν' ανοίξει!


Τρίτη 28 Ιουνίου 2016

ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ: Καλά και σήμερα, της Σοφίας Νικολαΐδου



Καρκινοπαθής. Δεν κλίνεται χρονικά. Ούτε αόριστος, ούτε μέλλοντας. Μόνο ενεστώτας διαρκείας.
Κανείς δε διασφαλίζει το αν θα συναντηθείς ή όχι με τον καρκίνο, μα για το ενδεχόμενο της γνωριμίας, καλό είναι να γνωρίζεις πως μπορείς να τον πολεμήσεις και να βγεις νικητής.
Η προϋπόθεση μία: να είσαι υποψιασμένος και να τον εντοπίσεις ΝΩΡΙΣ.
Ένα οδοιπορικό στο ταξίδι του καρκίνου στο στήθος μιας Γυναίκας. Μία πραγματικότητα που αξίζει να έχει Αίσιο Τέλος.
"Καλά και σήμερα" της Σοφίας Νικολαΐδου
Τετάρτη 29 Ιουνίου 2016, 7μμ, Γιαννιτσά στο θεατράκι του Αδέσποτου.
Το βιβλίο θα παρουσιάσουν οι εκπαιδευτικοί Κική Δημητριάδου, Κάκια Παυλίδου και ο γιατρός Γιάννης Κακουλίδης.
θα ακολουθήσει συζήτηση με το κοινό και τη συγγραφέα.
Συνδιοργάνωση: 
Εκπαιδευτικά προγράμματα Αδέσποτος, Ογκολογικό τμήμα Νοσοκομείου Γιαννιτσών, Σύλλογος Καρκινοπαθών Γιαννιτσών, Σύλλογος Φίλων Βιβλίου Ν. Πέλλας, Θεατρικό εργαστήρι Γιαννιτσών, εκδόσεις ΜΕΤΑΊΧΜΙΟ βιβλιοπωλείο TITOS Art.

Κυριακή 5 Ιουνίου 2016

Συνεργώντας - Μια βιβλιοπαρουσίαση



Συνεργώντας. Αίθουσα Δημοτικού Συμβουλίου, 4 Ιουνίου 2016. Η παρουσίαση του βιβλίου της Κάκιας Παυλίδου «Συνεργός» εξελίχθηκε σε  Γυναικεία Υπόθεση. Η εκδήλωση άνοιξε με απαγγελίες από την Αμανατιάδου Ιφιγένεια και τη Βούλα Στεργιάδου. Ακολούθησε χαιρετισμός από την Πρόεδρο της Παιδαγωγικής Εταιρείας Ν. Πέλλας Ευδοξία Τσιλικίδου, η οποία μεταξύ άλλων εστίασε στο τετράστιχο της τελευταίας σελίδας του βιβλίου:
Όταν δεν έχεις τίποτε να χάσεις
Κερδίζεις τον Εαυτό σου
Κι όταν κερδίσεις τον Εαυτό σου
Δε χάνεις με τίποτε.

 Το συντονισμό ανέλαβε η Λεμονιά Χρυσανθίδου, η οποία διάβασε το βιογραφικό του…βιβλίου:
«Στις βιβλιοπαρουσιάσεις, κακώς πρωταγωνιστεί ο συγγραφέας, όταν από μόνη της η λέξη «Βιβλιοπαρουσίαση» στρέφει τον προβολέα στο Βιβλίο.
Εξάλλου, μόλις μπει η τελευταία τελεία στο κείμενο, και φυσικά στο βιβλίο, αυτό αυτονομείται και αποκτά ακέραιη, δική του, προσωπικότητα και συστήνεται μόνο του πια στον αναγνώστη.
Το βιβλίο «Συνεργός» έχει ταξιδέψει σε συναισθηματικά τοπία, σε στιγμές αμφισβήτησης, σε παιδικά παράπονα, σε ένα μικροσκοπικό διαμέρισμα αυτογνωσίας, σε μίας λίμνης την απόμακρη εσωγεωλογία, σε δρόμους αδιέξοδης σκέψης και σε παράδρομους λύτρωσης.
Έχει κάνει τη διατριβή του σε ώρες μικρές, παρατηρώντας τη νοοτροπία του αναλώσιμου να παρεισδύει σε κάθε εκδήλωση της ζωής μας, καταγράφοντας φοβίες που δημιουργούμε στον εαυτό μας, καταγγέλλοντας την κακοποίηση της νύχτας από τους θαμώνες της, μα και της ημέρας από τους υπερασπιστές του θεαθήναι. Έχει διεκδικήσει επίδομα πολυτεκνίας, μα τελευταία στιγμή βρέθηκε να χρωστάει.
Το βιβλίο «Συνεργός» έχει συναναστραφεί  με Υπερήρωες που τους έχει απομυθοποιήσει πλήρως. Έχει ταχθεί με το μέρος του ταπεινού ΥπερΑνθρώπου. Έχει κρύψει τη διόπτρα του πίσω από το προφανές κι έχει παρακολουθήσει το ζητιάνο, τον μελλοθάνατο, το παιδί, τον εξαρτημένο, τον ψευτοδιανοούμενο εαυτό του γράφοντος.
Έχει διαγνώσει την ασθένεια του γράφοντος. Έχει αποτελέσει την πιο αποτελεσματική θεραπεία.
Έχει κρατήσει στο χέρι του ένα ρόδο, ένα μαχαίρι, ένα Glock 19, ένα πακέτο lego, ένα αγκίστρι, και όλα τα χρησιμοποίησε υπέρ μιας προσχεδιασμένης απόδρασης από όλα, ακόμη κι από την ίδια την απόδραση.
Ευτύχημα συνομωσίας είναι τα σκίτσα που συνοδεύουν τα κείμενα, τα οποία φιλοτέχνησε ο Στέφανος Γκούτζιος και η Ιφιγένεια Αμανατιάδου.
Το βιβλίο, μέσα από τις μεταφράσεις που επιδέχονται τα κείμενα, απλώνεται. Τεντώνει τον εαυτό του χλευάζοντας τη συνήθεια του σύγχρονου καθημερινού μας ιμπεριαλισμού. Από πείσμα δεν ταξινομείται. Μικρές ιστορίες. Διηγήματα; Ποιητικής Χροιάς. Ποιήματα; Ο αναγνώστης θα αποφασίσει.»

Ακολούθησαν απαγγελίες από τη Βούλα Αργυράκη. Ενδιάμεσα προβλήθηκαν 2 video με εικονοποιημένα τα νοήματα των κειμένων.

Στη συνέχεια το λόγο πήρε η Τερψιχόρη Σαββαΐδου προσεγγίζοντας με την ευαισθησία της ψυχολόγου το στίγμα γραφής του Συνεργού:
«Θα μου πείτε τώρα, τι δουλειά έχει μια ψυχολόγος στην παρουσίαση μιας ποιητικής συλλογής; Σήμερα, λοιπόν, θα κάνω μια απόπειρα να σας παρουσιάσω την «ψυχή» της Κάκιας, αλλά και τα στοιχεία εκείνα που ωθούν έναν άνθρωπο στο να γράψει και να γράψει, μάλιστα , ποίηση… 
Εκκεντρικός, παράξενος, ανυπότακτος, μοναχικός, απόμακρος, αιρετικός, μελαγχολικός, ανισόρροπος είναι χαρακτηρισμοί που το κοινωνικό σύνολο, συχνά, αποδίδει  σε έναν ποιητή! Πολλοί μπορεί να πουν ακόμα ότι είναι και τρελός… Είναι άραγε οι ποιητές, οι τρελοί της σύγχρονης εποχής; Υπάρχει άραγε συσχέτιση ανάμεσα στην ποίηση και την «τρέλα»; Μπορεί η έμπνευση και η δημιουργικότητα να πηγάζουν από μια τέτοια σχέση;
Αλλά ας επιστρέψουμε στην Κάκια… Αυτό που με εντυπωσιάζει στην Κάκια ως δημιουργό ποίησης είναι το εξής: η Κάκια γράφει όπως αναπνέει! Τι σημαίνει αυτό; Διαβάζοντας τα διηγήματα της, αλλά και ποιήματα της παλαιότερα είχα την εξής αίσθηση, ότι η συγγραφή για αυτήν είναι κάτι ζωτικό, μια ανάγκη βασική, όπως για κάποιον άλλο άνθρωπο είναι η αναπνοή, για παράδειγμα : αν της την στερούσες, δεν θα μπορούσε να ζήσει…
Ο ποιητής βιώνει έντονα τα συναισθήματά  και τα μηνύματα που λαμβάνει από τον εσωτερικό, αλλά και από τον εξωτερικό του κόσμο.  Αυτό δημιουργεί ένα συναισθηματικό φορτίο και μια κατάσταση ανισορροπίας μέσα του, που εξισορροπεί μόνο όταν εκφραστεί μέσω της δημιουργίας. Μόνο τότε νιώθει ανακούφιση και αποφόρτιση από αυτό το βάρος κι αυτό είναι μια ανάγκη ζωτική. Το συναίσθημα, λοιπόν,  είναι ο βασικός άξονας της καλλιτεχνικής δημιουργίας και η Κάκια, φύση βαθιά συναισθηματική, βρίσκει καταφύγιο στην ποίηση και ένα είδος λύτρωσης απαραίτητης για έναν άνθρωπο που επιθυμεί να ζήσει με νόημα και όχι απλά να επιβιώσει. Και αυτό σίγουρα απαιτεί θάρρος!
Θάρρος, όμως, απαιτεί και κάτι άλλο… Οι καλλιτέχνες είναι όντα εύθραυστα, γεμάτα ραγίσματα. Από τα ραγίσματα αυτά παίρνει το υλικό της η ποίηση. Τα ποιήματα είναι φτιαγμένα από υλικά ψυχής και υλικά ονείρων, τα θραύσματα ενός εσωτερικού κόσμου σκορπισμένου, όταν  τα εκθέτεις στα αδηφάγα μάτια του κοινού, εκθέτεις  και ένα κομμάτι της ψυχής σου κι αυτό απαιτεί θάρρος, θάρρος, αλλά  και σκληρότητα!
Η ποίηση, επίσης, για την Κάκια εξυπηρετεί ακόμη ένα σκοπό: είναι η διέξοδος στις  τάσεις φυγής της  από μια κοινή και στυγνή, συχνά, πραγματικότητα… Είναι τα νοερά ταξίδια που επωμίζονται το βάρος της ύπαρξης και της αλήθειας της και το ψυχικό στήριγμα ενός ευαίσθητου όντος, που έχει ανάγκη να νοηματοδοτήσει τον κόσμο και μέσα από τη χρήση των λέξεων να εκφραστεί. Οι λέξεις, λοιπόν, γίνονται μέσο για την έκφραση της αγωνίας και του προβληματισμού της για θέματα όπως, ο έρωτας, ο θάνατος, η σχέση με το χρόνο, η απώλεια, η μοναχικότητα, ο αποχωρισμός, αλλά και θέματα που αφορούν στο κοινωνικό γίγνεσθαι της εποχής.
Αποτελεί, λοιπόν, η ποίηση ένα μέσο αυτογνωσίας και αυτοθεραπείας για το δημιουργό. Πολλοί ποιητές το έχουν εκφράσει αυτό. Ο Έλιοτ, για παράδειγμα, παρομοιάζει την ψυχή του ποιητή με ένα δοχείο που συλλαμβάνει και αποθηκεύει αμέτρητα συναισθήματα, φράσεις, εικόνες, ώστε να συγκεντρωθούν όλα τα συστατικά από τα οποία μπορεί να συγκροτηθεί μια νέα σύνθεση. Ενώ ο Αμερικανός ποιητής Μακ Νερ δίνει μια προσωπική μαρτυρία για τη συγγραφή ως θεραπεία του τραύματος: «Βρήκα μια φράση επαρκώς σκοτεινή και επαρκώς πλήρη για αυτό που είχα ζήσει και σαν αποτέλεσμα μπόρεσα να ξορκίσω λίγο από το σκοτάδι του τραύματος μου». Το ίδιο, όμως, ισχύει και για τον αναγνώστη, που μέσω της ταύτισης με το δημιουργό φτάνει στην κάθαρση. Η τέχνη εκτός από αισθητική, έχει και θεραπευτική λειτουργία. 
Οι πρωταγωνιστικοί ρόλοι στα ποιήματα της Κάκιας είναι γυναικείοι, ρόλοι καθαρά γυναικείοι σε ένα σύμπαν θηλυκό: η κόρη, η μάνα, η σύντροφος, η ερωμένη, η ποιήτρια, η γυναίκα που αγωνίζεται και επιβιώνει. Οι αντιθέσεις έντονες: σκοτάδι και φως, χαρά και λύπη, θύτης και θύμα του ίδιου του εαυτού της, συχνά. Η γραφή της πυκνή, σαν να λαχανιάζει σε μια προσπάθεια να φέρει στην επιφάνεια και στο φως της συνείδησης συναισθήματα, απωθημένα και φόβους, ενορμήσεις απαγορευμένες. Κι εκεί φανερώνεται η στόφα του ποιητή, στο πως διαχειρίζεται τα θεμελιώδη ερωτήματα του «θέλω», του «φοβάμαι», του «αγαπώ» και του «πεθαίνω», ερωτήματα που διαχρονικά βασανίζουν την ανθρώπινη ύπαρξη.
Τέλος, θα προσθέσω και κάτι ακόμη, πολύ βασικό: η Κάκια ζει όπως γράφει, δηλαδή, με έμπνευση και πάθος και εμπνέει  τους ανθρώπους που βρίσκονται γύρω της. Αυτό το έχω βιώσει κι εγώ όσες φόρες έχουμε συνεργαστεί, είτε σε εκδηλώσεις του Συλλόγου Φίλων Βιβλίου είτε σε δράσεις σχολικές στα πλαίσια των πρωτοβουλιών που αναλαμβάνει. Έχει τέτοιο όραμα και τόσο πάθος σε ότι κάνει και στον τρόπο που το περιγράφει, που δεν μπορείς να της πεις «όχι». Πώς να της ξεφύγει η ποίηση, άραγε;
Κλείνοντας και πριν δώσω το λόγο στην ποίηση που είναι η πρωταγωνίστρια της βραδιάς, θέλω να πω δυο λόγια για τη συσχέτιση μεταξύ ποίησης και τρέλας. Η ποίηση και η τρέλα πηγάζουν από τον ίδιο τόπο, αυτό του ασυνείδητου και ο κοινός τους παρονομαστής είναι η αγωνία τους να δώσουν νόημα σε έναν κόσμο που διαρκώς αλλάζει και χρειάζεται επαναδιατύπωση. Ψηλαφούν το σκοτάδι του κόσμου, ενίοτε, όμως, ακουμπούν και την αλήθεια του. Ποιητής και τρελός είναι δυο όροι ύπαρξης και προϋποθέτουν την αναζήτηση ενός προσωπικού κι αυθεντικού νοήματος, ακόμη κι αν αυτό φαντάζει μάταιο. Κι αυθεντικότητα σημαίνει ότι φτιάχνω έναν δικό μου κόσμου στα σύνορα του κόσμου αυτού που ζούμε. Η ποίηση και η τρέλα είναι δρόμοι παράλληλοι και συχνά τέμνονται, ποτέ, όμως δεν είναι όροι ταυτισμένοι ή ταυτόσημοι.  Η δυνατότητα να συνυπάρχουν είναι μεγάλη, αυτό, όμως, δεν προδιαθέτει αιτιολογική σχέση. Έτσι, την ποίηση θα μπορούσαμε να την ονομάσουμε ως μια τρέλα υγιή και κάποιες φορές παρεξηγημένη.»


Ο επίλογος της εκδήλωσης έγινε με την προβολή της ταινίας μικρού μήκους που σκηνοθέτησε η Εβίτα Παπαναρέτου με σενάριο εμπνευσμένο από κείμενα του βιβλίου. Στο film πρωταγωνιστεί η Αγγέλικα Γάνα και συμμετέχει η μικρή Άννα Μαρία Αμανατιάδου. Μπορείτε να το βρείτε στο YouTube με τον τίτλο «Συνεργός - The accomplice Short Film 2016 HD».



Τρίτη 24 Μαΐου 2016

Βιβλιοπαρουσίαση: "Συνεργός" της Κάκιας Παυλίδου



Ο Σύλλογος Φίλων Βιβλίου, η Παιδαγωγική Εταιρεία και η Β' ΕΛΜΕ Πέλλας σε συνεργασία με τις εκδόσεις Asr Poetica και τη ΔΗΚΕΠΑΠ
σ α ς   π ρ ο σ κ α λ ο ύ ν
το Σάββατο 4 Ιουνίου 2016  και ώρα 8μμ 
στην Αίθουσα Δημοτικού Συμβουλίου Γιαννιτσών 
 στην παρουσίαση του βιβλίου "Συνεργός" της Κάκιας Παυλίδου.

Το βιβλίο θα παρουσιάσει η ψυχολόγος Τερψιχόρη Σαββαΐδου.

Σκηνοθετικά θα προσεγγίσει τα κείμενα η Εβίτα Παπαναρέτου.

Στην ταινία μικρού μήκους πρωταγωνιστεί η Αγγέλικα Γανά 
και συμμετέχει η μικρή  Άννα Μαρία Αμανατιάδου.

ΑΠΑΓΓΕΛΙΕΣ: Βούλα Αργυράκη, Ιφιγένεια Αμανατιάδου,  Βούλα Στεργιάδου


Μία γεύση γραφής ( pavlidoykakia.blogspot.gr ):


Μία δύσκολη λέξη σε παιδική μετάφραση

Η μαμά φροντίζει τον παππού. Τον ντύνει. Του πλένει το πρόσωπο. Του χαϊδεύει τα μαλλιά, καλοχτενισμένα. Του γυαλίζει τα παπούτσια. Του σταυρώνει τα χέρια. Του κλείνει τα μάτια.
-Θα παίξουμε κρυφτό?....  ρωτά η πιτσιρίκα
-Θα  παίξουμε θάνατο, απαντά η μαμά...
Η πιτσιρίκα δεν κλαίει. Δεν σταματά το τραγούδι της. Δεν φορά πένθιμα μάτια.
Πλησιάζει στον παππού και του ψιθυρίζει:
-Εσύ θα τα φυλάς. Εγώ θα κρύβομαι στη Ζωή και θα με ψάχνεις από τον Ουρανό. Μην με μπερδέψεις με τα άλλα κοριτσάκια. Εγώ είμαι η Αγαπημένη σου. Μαζί θα παίζουμε, ώσπου θα γίνω κι Εγώ γιαγιά και θα έρθω να σε κυνηγήσω στον Παράδεισο....


Επίδομα πολυτεκνίας – Κάκια Παυλίδου
Μπροστά στο ταμείο.
Γραφειοκρατία επιδόματος παιδιών.

-Πόσα τέκνα;
-Απροσμέτρητα, απαντώ.
-Σοβαρευτείτε.
-Περισσότερο δεν μπορώ.
-Πόσα τέκνα; Παιδιά δικά σας; Που είναι υπό την επιμέλειά σας;
-Απροσμέτρητα. Μόνιμα γεννάω.
-Πατέρας;
-Αγνώστου πατρός.
{πονηρό γελάκι...}
-α!.. κατάλαβα...
-Στοιχηματίζω πως όχι...
-Ορίστε το διπλότυπο.
-Χρεωστικό;
-Φυσικά. Όσο γεννάτε, επιβαρύνεται η κυκλοφορία, υπερκαταναλώνουν τα παιδιά σας οξυγόνο, μπορεί να βγει και κάποιος επαναστάτης ή ταραξίας αναρχικός, αυξάνονται τα σκουπίδια από τα αποφάγια τους και τα αναλώσιμα της ζωής τους, μπλοκάρεται το σύστημα από τα παρακλάδια του αναπτυσσόμενου γενεαλογικού σας δέντρου. Χρωστάτε λοιπόν στο κράτος ΤΟΣΑ, πολλαπλασιασμένα επί του αριθμού του αναστήματος των παιδιών σας.
-Γεννάω Αιτίες υποκειμενικού Αναστήματος.
-Περάστε στον Διευθυντή, παρακαλώ. Εκείνος έχει μεταπτυχιακό στη στείρωση. Το χρέος σας ήδη ξεπέρασε τη δυνατότητά σας για αποπληρωμή. Χρωστάτε στο κράτος επίδομα Ανοχής του για την Πολυτεκνία σας.






Παρασκευή 20 Μαΐου 2016

3ος Μαθητικός Διαγωνισμός Ποίησης

Θα μου πείτε "Τα παιδιά έχουν εξετάσεις, ΔΕΝ προλαβαίνουν να γράψουν ποίηση!"
μα... αυτός που γράφει, δε χρειάζεται ελεύθερο χρόνο για να γράψει. Το ποίημα είναι το Υπαρξιακό του Ημερολόγιο και αβίαστα γράφεται στο ... θρανίο, στο χέρι, στο πρόχειρο, στον τοίχο, στο πλαίσιο κειμένου οποιαδήποτε εφαρμογής στο κινητό, σε μία χαρτοπετσέτα, στο πίσω μέρος μιας απόδειξης.... οπουδήποτε..

Γι' αυτό λοιπόν ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗ:








Τρίτη 10 Μαΐου 2016

Βιβλιοπαρουσίαση - Κρίσεις ΕπιΚρίσεων, του Θεοχάρη Μπικηρόπουλου



Ο Σύλλογος Φίλων Βιβλίου,
η Παιδαγωγική Εταιρεία Ν. Πέλλας και το Θεατρικό Εργαστήρι Γιαννιτσών
σε συνεργασία με τη ΔΗΚΕΠΑΠ

σ  α  ς      π ρ ο σ κ α λ ο ύ ν

την Κυριακή 15 Μαΐου 2016, στις 8μμ στο Κέντρο Πληροφόρησης Νέων
στην παρουσίαση του βιβλίου
«Κρίσεις επιΚρίσεων»
του Θεοχάρη Μπικηρόπουλου


Το βιβλίο θα παρουσιάσει
η Κάκια Παυλίδου, εκπαιδευτικός

Αποσπάσματα θα διαβάσουν οι ηθοποιοί από το Θεατρικό Εργαστήρι:
Ρίτα Τσαρτσαράκη, Αγγέλικα Γανά,
Γιώργος Ιορδανίδης και Γρηγοριάδης Ζαχαρίας


Μία γεύση γραφής:

ΑΥΤΟΣ: [σηκώνεται, πάει προς το παράθυρο, μονολογεί, εξηγώντας τη συμπεριφορά της συντρόφου του]
Να τρελαθώ τώρα ή να περιμένω;
Τελικά η αληθινή ζωή είναι αυτή που κρύβεται μες το μυαλό. Τα μυστικά  μας..!
 Άλλη είναι η ζωή που ζούμε,
 άλλες οι  σκέψεις που κάνουμε και τις κρύβουμε βαθιά…[παύση]
Μια ζωή, ζούμε δυο ζωές. Παράλληλες ζωές.  Πάντα αυτό κάνουμε. Κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας. Κοροϊδεύουμε τους άλλους. Όλα είναι ένα ψέμα…
 Ζούμε στο μυαλό μας  αυτά που θέλουμε και ποθούμε,
τα αληθινά και τα άγρια, τα ονειρευόμαστε, τα σχεδιάζουμε, μα κάτι μας βαστάει και τα κρύβουμε καλά, μες τα σωθικά μας … Ζούμε και τη φανερή ζωή, την καθωσπρέπει για τους άλλους και την κοινωνία, μέσα στους συμβιβασμούς και τα σαβουάρ βιβρ κάθε δεοντολογίας…
[συνεχίζει να μονολογεί, έχει επιστρέψει η σύντροφός του μαζεύοντας κάποια πράγματα δικά της ]
Τα ποδαράκια μας βήμα –βήμα στο δρόμο τους. Η καρδιά στις κρυψώνες του μυαλού.
Το μυαλό πάει αλλού φορτωμένο μυστικά και μαράζια, τα πόδια κουβαλούν όλο αυτό το βάρος…

Κι έρχεται η ώρα της έκρηξης… Μπαμ και κάτω όλα. Ερείπια. 



Δευτέρα 2 Μαΐου 2016

Πρόσκληση για Βιο-Λογικές Αποπλανήσεις



Το Πάσχα γαστρονομικά είναι συνυφασμένο  με τη νηστεία της Σαρακοστής και με το πλούσιο τραπέζι που ακολουθεί την Ανάσταση.

Μετά το πέρας των εορτών είναι η καλύτερη στιγμή για

"Φαγούδια με Βιο-Λογικές αποπλανήσεις"
της Ελένης Παναγιώτου, τεχνολόγος - γεωπόνος

Το βιολογικό menu θα παρουσιάσει στο κοινό η Χρύσα Σαρρή, διατροφολόγος - διαιτολόγος

Την εκδήλωση διοργανώνει ο Σύλλογος Φίλων Βιβλίου Ν. Πέλλας σε συνεργασία με τη ΔΗΚΕΠΑΠ, το Βιβλιοπωλείο TITOS ART και το κατάστημα βιολογικών προϊόντων Ζεμπίλι 
και θα πραγματοποιηθεί 
στο Κέντρο Πληροφόρησης Νέων στα Γιαννιτσά, 
τη Δευτέρα 9 Μαΐου 2016 και ώρα 7μμ.


Είσοδος Ελεύθερη