Οι ιδέες...

Μπορείτε να αντισταθείτε στην εισβολή των στρατών, αλλά είναι αδύνατο να αντισταθείτε στην εισβολή των ιδεών...

Τρίτη 20 Ιουνίου 2017

Η Ποίηση στις ράγες.. ακόμη ταξιδεύει



Η  Ποίηση λοιπόν μπήκε στις ράγες  για πρώτη φορά στην Ελλάδα, την 11η Ιουνίου 2017 με αφετηρία τον σιδηροδρομικό Σταθμό της Θεσσαλονίκης, ενδιάμεσο σταθμό το Πλατύ και τελικό σταθμό τον σιδηροδρομικό σταθμό  της Κατερίνης.    

Από τις 9.30 π.μ. οι ποιητές  στον σιδηροδρομικό σταθμό Θεσσαλονίκης διάβασαν ποίησή τους μέχρι που επιβιβάστηκαν στις ράγες στις 10.04 π.μ. 
Από τις 9.00 π.μ. οι ποιητές από Πέλλα και Ημαθία διάβασαν ποίηση στο σταθμό Πλατέως μέχρι τις 10.28 π.μ. όπου επιβιβάστηκαν στην αμαξοστοιχία 55 Intercity και αντάμωσαν με τους ποιητές  της Θεσσαλονίκης  (και μια επιπλέον συμμετοχή από Σέρρες) στο κυλικείο του τρένου.  Καθ’ όλη τη διάρκεια του ταξιδιού η ποίηση ταξίδεψε κι αυτή σε όλα τα βαγόνια της αμαξοστοιχίας και καταχειροκροτήθηκε από τους επιβάτες της.
Μια τεράστια αγκαλιά έγιναν όλοι οι ποιητές στο κυλικείο!!! 


Σταθμάρχες και ελεγκτές υποβοήθησαν  άριστα την «Ποίηση στις Ράγες» εκείνη την μέρα. 
Τους ποιητές συνόδεψαν καθ’ όλη τη διάρκεια του ταξιδιού τους: η Πρέσβειρα Ειρήνης Ελλάδας Σουηδίας, ποιήτρια και δημοσιογράφος κα Ράνια Αγγελακούδη, από την Ένωση Τεχνών Ελλάδας η Λένα Σερδαρίδου, το ράφι της Αγάπης από Θεσσαλονίκη, o Σύλλογος Φίλων του Βιβλίου Ν. Πέλλας.
Μια μεγάλη και ξεχωριστή γιορτή της Ποίησης.   Η ιδέα ήταν γέννημα της ποιήτριας Μαρίας Ποπκιώση, την οποία κατάφερε και υλοποίησε, δίνοντας την ευκαιρία στους ποιητές να βρεθούν στις ράγες απαγγέλλοντας και ανυψώνοντας ακόμη περισσότερο το πνεύμα.    Η ποίηση ‘ανέβηκε’ στο τρένο, ταξιδεύοντας στις ράγες, έχοντας το βλέμμα στραμμένο στην ολότητα και στο συλλογικό γίγνεσθαι. Οι λογοτέχνες ως στυλοβάτες του πνεύματος, επιβιβάστηκαν από τη Θεσσαλονίκη με ενδιάμεσο σταθμό το Πλατύ για να καταλήξουν στην Κατερίνη όπου τους περίμεναν οι ομότεχνοι τους από την Πιερία. 


Η δυνατή βροχή δεν πτόησε ούτε στο ελάχιστο τους ποιητές!!!  Η Ένωση Συγγραφέων Ν. Πιερίας υποδέχτηκε θερμά  τους ταξιδιώτες/ποιητές και μια μεγάλη γιορτή της Ποίησης ξεκίνησε!!! 
Εκεί στο κυλικείο του σιδηροδρομικού σταθμού Κατερίνης συμμετείχαν  οι ποιητές:

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
ΡΑΝΙΑ ΑΓΓΕΛΑΚΟΥΔΗ (ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΡΙΑ ΣΤΑΘΜΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ)
ΜΑΤΑ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ
ΨΙΡΟΛΙΟΛΙΟΥ ΦΩΤΕΙΝΗ
ΧΑΙΔΕΜΕΝΟΠΟΥΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑ
ΤΣΙΤΣΙΜΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
ΝΑΤΑΣΣΑ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ
ΣΟΦΙΑ ΧΡΗΣΤΑΙΝΑ
ΧΑΡΑ ΧΡΥΣΑΦΗ
ΠΑΥΛΙΔΟΥ ΕΥΑ
ΛΙΛΙΚΑ ΑΡΝΑΚΗ
ΒΑΓΙΑ ΣΠΥΡΕΛΗ
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΜΑΚΡΗΣ

ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟ ΣΕΡΡΩΝ
ΚΥΡΜΑΝΙΔΟΥ ΣΩΤΗΡΙΑ

ΠΕΛΛΑ
ΠΟΠΚΙΩΣΗ ΜΑΡΙΑ (ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΡΙΑ ΣΤΑΘΜΟΥ ΠΛΑΤΕΩΣ)
ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΑΓΓΕΛΙΚΗ
ΠΕΝΟΓΛΟΥ ΔΕΣΠΟΙΝΑ
ΣΤΕΛΛΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
ΑΓΙΑΝΝΙΔΟΥ ΜΑΡΙΑ
ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΥ ΜΑΡΙΑ
ΜΟΙΡΑ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ (ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΦΙΛΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ Ν. ΠΕΛΛΑΣ)
ΒΑΝΑ ΚΟΥΤΣΟΥ
ΜΥΡΩΝ ΚΟΜΝΗΝΟΣ

ΗΜΑΘΙΑ (ΚΙΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΝΑΟΥΣΑΣ)
ΚΟΛΤΣΑΚΗ ΜΑΡΙΑ
ΝΤΙΚΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
ΞΑΝΘΗ ΧΟΝΔΡΟΥ ΧΙΛΛ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΥΛΩΝΑΣ
ΛΕΝΑ ΣΕΡΔΑΡΙΔΟΥ  (ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΤΕΧΝΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ)
ΤΑΟΥΛΑ ΔΗΜΗΤΡΑ

ΚΑΤΕΡΙΝΗ
ΓΙΩΤΑ ΤΣΕΡΤΕΚΙΔΟΥ
ΧΡΥΣΑ ΛΟΥΛΟΠΟΥΛΟΥ
ΕΥΓΕΝΙΑ ΚΟΡΤΣΑΡΗ
ΒΙΒΗ ΚΟΝΤΟΠΟΥΛΟΥ
ΕΛΕΝΗ ΖΑΡΑΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ
ΓΙΩΤΑ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
ΑΓΓΕΛΟΣ ΑΓΓΕΛΙΔΗΣ
ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
ΘΑΝΟΣ ΚΟΣΥΒΑΣ
ΘΕΟΧΑΡΗΣ ΜΠΙΚΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
ΝΙΚΟΣ ΡΑΦΑΗΛΙΔΗΣ
ΦΑΝΗ ΤΣΕΝΤΙΚΙΔΟΥ
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΟΙΚΙΛΙΔΟΥ
ΤΖΙΒΑΝΙΔΟΥ ΠΑΡΘΕΝΑ
ΧΑΤΖΗ ΣΤΕΛΛΑ
ΜΑΡΙΑ ΤΣΕΤΣΙΛΑ (ΜΑΘΗΤΡΙΑ)


Έστειλαν συμμετοχές τους χωρίς να παρευρεθούν οι ποιητές:
Αθανασιάδου Φανή από Θεσσαλονίκη, ποίημα με τίτλο «Το απέναντι μπαλκόνι»
Σμαραγδή Μητροπούλου από Άνδρο, ποίημα με τίτλο «Σιωπή»
Καφούρου Εβίτα από Αθήνα, ποίημα με τίτλο «‘Ονειρα»
Δημήτρης Παπακωνσταντίνου από Κοζάνη, ποίημα με τίτλο «Τρένα»

Οι ποιητές πρόσφεραν τα δώρα τους, τα βιβλία τους στην εξαιρετική, δημιουργική και φιλόξενη Ένωση Συγγραφέων Ν. Πιερίας.
Προσφέρθηκαν δώρα/βιβλία και στο Ράφι της Αγάπης, που συνόδευε τους ποιητές σε όλη την διαδρομή Θεσσαλονίκη-Κατερίνη.
Μια μεγάλη εκστρατεία ποιητών συμμετείχε σ’ αυτό το μοναδικό γεγονός, με μεγάλο ενθουσιασμό.
Η εκδήλωση ξεκίνησε με τα υπέροχα μουσικά ακούσματα από τη χορωδία ‘Ολύμπια Ωδή’, κατόπιν προλόγισε απευθύνοντας χαιρετισμό, ο Πρόεδρος της Ένωσης Συγγραφέων Πιερίας Ευγένιος Παπαδόπουλος, και ακολούθησαν απαγγελίες από τους ποιητές, οι οποίοι επιβεβαίωσαν την έννοια της ενότητας, της συλλογικότητας με σεβασμό προς την τέχνη που υπηρετούν, δίνοντας ηχηρό παρών.
Η ψυχή της εκδήλωσης ήταν η Γιώτα Τσερτεκίδου.
Η εκδήλωση διανθίστηκε μουσικά από δύο νέους, αξιόλογους καλλιτέχνες, τη Λένα Καραγιαννίδου και τον Δημήτρη Παρθενίδη.

Η συγγραφέας Μαρία Ποπκιώση χαιρέτησε την εκδήλωση και αναφέρθηκε στην σύλληψη της ιδέας «Ποίηση στις Ράγες».

Πως προέκυψε η ιδέα …
Από ένα ταξίδι στην Αθήνα με τρένο της συγγραφέως Μαρίας Ποπκιώση με μια φίλη της ποιήτρια την Άντζελα Κυριακοπούλου.   Έτσι καθώς ταξιδεύανε με τις ώρες καθισμένες στο κυλικείο και αφού βγάλανε μολύβι και χαρτί και σβήνανε και γράφανε, έφτασαν στον προορισμό τους χωρίς να το καταλάβουνε.   Και εκεί ήταν που γεννήθηκε η ιδέα… πόσο όμορφα θα ήταν να υπήρχαν  κι άλλοι ποιητές κοντά και να ταξίδευαν για ένα οποιονδήποτε προορισμό.  Η συγγραφέας Μαρία Ποπκιώση κατάφερε και υλοποίησε την ιδέα και σήμερα η «Ποίηση στις ράγες» είναι πλέον γεγονός!!!.  Ένα γεγονός που δεν έχει ξανασυμβεί στην Ελλάδα!!!  Ένα μοναδικό γεγονός!!! 

Σπιτικά εδέσματα και αναμνηστικά πρόσφερε η Ένωση Συγγραφέων Ν. Πιερίας στους ποιητές, οι οποίοι αναχώρησαν με τις καλύτερες εντυπώσεις από την άριστη φιλοξενία και διοργάνωση, εκφράζοντας την πρόθεση να επαναλάβουν αυτήν την όμορφη ποιητική διαδρομή.

Θερμές ευχαριστίες στους φωτογράφους και βιντεολήπτες που υπομονετικά έμειναν μέχρι το τέλος της εκδήλωσης μαζί μας: Για την Πέλλα τηλεόραση ο Κων/νος  Στογιαννάρης, για την Kapa-News.gr  ο Πέτρος Σταθακόπουλος, Αποστόλης  Μοσχολούρης,  Παναγιώτης Φτάρας, Στέλλα Τζιτζιλή,  που αφιέρωσαν τις φωτογραφίες και τα βίντεο της εκδήλωσης στους ποιητές και στους φίλους που παρευρέθησαν.

Η Ποίηση στις Ράγες είναι έτοιμη για νέους προορισμούς…

Οι ποιητές αντιστέκονται στην κρίση!!!




Πέμπτη 15 Ιουνίου 2017

Απόηχος εκδήλωσης: "Ο Κήπος των Ευχών"



Ο «Κήπος των Ευχών» του Θέμη Αμοιρίδη επισκέφτηκε  τα Γιαννιτσά, στις 14 Ιουνίου 2017. Ο Σύλλογος Φίλων Βιβλίου σε συνεργασία με τις Εκδόσεις ΠΗΓΗ και τη ΔΗΚΕΠΑΠ φιλοξένησαν το πρώτο συγγραφικό εγχείρημα του συγγραφέα, ο οποίος πολυτάλαντος μέσα στις σελίδες του συνδυάζει τη μουσική του λόγου με τη θεατρική δραματοποίηση, παροτρύνοντας τον αναγνώστη να στήσει ένα σκηνικό με οράματα Ζωής, παραμυθικά στοιχεία, συμβολισμούς που εκφράζουν τις μικρές εσωτερικές φωνές του καθενός. Η ιστορία μας καλεί να ταυτιστούμε με τον ήρωα κινώντας για το δικό μας Μεγάλο Ταξίδι της Ζωής.

Την εκδήλωση άνοιξε η οπτικοποιημένη προσέγγιση της κεντρικής ιδέας του βιβλίου. Ένα video σε επιμέλεια της Κάκιας Παυλίδου αγκάλιασε με εικόνες και μουσικές αποσπάσματα του κειμένου.

Ακολούθως πήρε το λόγο ο δάσκαλος του συγγραφέα Δημήτρης Καλτσίδης ο οποίος συγκινημένος μίλησε για τον παλιό μαθητή του:
«…έχω την ιδιαίτερη χαρά και τιμή να καταθέσω λίγα λόγια για τον εκλεκτό μαθητή μου, Θέμη Αμοιρίδη. Συναντηθήκαμε μαζί για τέσσερις συνεχόμενες σχολικές χρονιές στο 2ο Δημοτικό Γιαννιτσών. Στη μακρόχρονη εκπαιδευτική μου διαδρομή, εδώ στην Πέλλα και τη Θεσσαλονίκη, συνάντησα και γνώρισα πάρα πολλούς μαθητές. Άλλοι ξεχώρισαν για το ήθος τους, για τις επιδόσεις τους, για ην επιμέλειά τους, άλλοι για την υπακοή τους, για την κοινωνικότητα, τη συνεργασία τους, κ.α. Λίγοι όμως ξεχώρισαν σ’ όλα, ή σχεδόν σε όλα τα παραπάνω μαζί. Ο Θέμης ήταν ένας από αυτούς. Χαρούμενος, δημιουργικός, κοινωνικός, χαρισματικός. Προικισμένος με πολλά τάλαντα, είχε ανησυχίες, καλλιτεχνικά ενδιαφέροντα και δημιουργική φαντασία. Η έφεσή του στα εικαστικά εν γένει ήταν ευδιάκριτη από εκείνη την ηλικία. Γι’ αυτό και δεν με εξέπληξε καθόλου η μετέπειτα πορεία του στον καλλιτεχνικό χώρο του θεάτρου και της μουσικής. Χαίρομαι και καμαρώνω ιδιαίτερα, έχοντας την …ψευδαίσθηση πως συνέβαλα κατ’ ελάχιστον στην εξέλιξη και ενδυνάμωση αυτών των αρετών του…»

Ανάμεσα στις ομιλίες, στο σχολιασμό του βιβλίου και τις αναγνώσεις αποσπασμάτων ο Λάζαρος και Γιώργος Μηνασίδης ερμήνευαν τραγούδια του «Κήπου των Ευχών», τα οποία έχει μελοποιήσει ο ίδιος ο συγγραφέας.

Ο δεύτερος ομιλητής, ο φιλόλογος Φώτης Χατζόγλου, εστίασε στον τρόπο γραφής, στα παραμυθικά στοιχεία του βιβλίου και στην περσόνα του ήρωα, του Κωνσταντή. Ακολουθεί ένα απόσπασμα του σχολιασμού του:

«…Ένα τέτοιο έργο… είναι τόσο εύληπτο και οικείο που όταν το διαβάζεις νιώθεις πως ακούς τα παραμύθια της παιδικής σου ηλικίας. Παραμύθια, όμως όχι από τα φθηνά εικονογραφημένα των περίπτερων, αλλά από τα βουτηγμένα στη λόγια και λαϊκή παράδοσή μας. Αυτά που κάτι έχουν να πουν στα παιδιά 4 ως 94 ετών όπως πολύ εύστοχα σημειώνεται στον πρόλογο του έργου.
Το πρώτο που σε κερδίζει είναι η γλώσσα του. Καθώς διαβάζεις αυτό το πεζοτράγουδο, που πατά στον  δεκαπεντασύλλαβο, γνώριμο από τις μεταφράσεις του Ομήρου, από το Διγενή, τον Ερωτόκριτο και τα δημοτικά τραγούδια, ταξιδεύεις σε ρυθμό που όχι απλώς δεν κουράζει αλλά σε σπρώχνει μέσα στην ιστορία, να στρέφεσαι κι εσύ στο στόχο του ήρωα, να συμμετέχεις και απρόσμενα να συμπάσχεις. Επιπλέον, … μαγικά δώρα, εργαλεία, ξόρκια, πλάσματα, τόποι, δέντρα και πουλιά είναι πανταχού παρόντα στο κείμενο και κάνουν το χώρο της δράσης κι αυτόν μαγικό. Τόσο, που ενώ νιώθεις πως είναι γνώριμος και προσιτός μετά διαπιστώνεις πως έχει κάτι το μυστηριώδες , πως κάτι άλλο συμβολίζει. Βλέπεις και τα ονόματα των τόπων : το Δάσος της Μοναξιάς, η Έρημος της Λήθης, το Τείχος του Χρόνου, η Χώρα της Ευδαιμονίας.., όλα με κεφαλαίο το αρχικό τους γράμμα και αναρωτιέσαι για τον πιθανό αλληγορικό χαρακτήρα του έργου. Στο ίδιο πλαίσιο και η Ζωή, με κεφαλαίο και με μικρό το αρχικό της γράμμα που σταθερά ψάχνει ο ήρωας σε όλο το έργο…»

Ακολούθως, ο λόγος δόθηκε στη φιλόλογο Φιφή Χατζηκαλλινικίδου, η οποία εξαρχής μάς σεργιάνισε στους συμβολισμούς του παραμυθιού και στη συνέχεια προέκτεινε τις αναφορές του προβαίνοντας σε συγκρίσεις με κλασικά αναγνώσματα:

«...Η περιδιάβαση μου σε αυτό το συναρπαστικό πεζό – τραγούδι ή τραγουδιστό πεζό,  καλύτερα - τα είχε όλα. Είχε τη ρίμα και το στίχο, το ρυθμό και την αρμονία, τη γλύκα και το όνειρο της ποίησης, αλλά είχε και το λυρισμό της αφήγησης και το ρεαλισμό της περιγραφής, όπως τη συναντά κανείς στη λογοτεχνία.  Είχε ακόμη, όπως προσωπικά ανίχνευσα, και την κατάθεση μιας πολιτικής στάσης και μιας προσωπικής κοσμοθεωρίας. Και όλα τα παραπάνω σε μια ισορροπημένη συναρμογή,  εναλλάσσονταν φυσικά και αβίαστα.  Εναγκαλίζονταν με τρόπο οικείο και ανακουφιστικό την ανάγκη μου να παραμείνω ανάμεσα στο άπιαστο και στο πραγματικό. Όπως και στη ζωή (το θέλεις  δεν το θέλεις) αυτή τα έχει όλα.
«Ζωή» άλλωστε λέγεται και το ταίρι του Κωνσταντή, του ήρωα μας, η οποία  θέλγει, προσκαλεί και προκαλεί σε ένα ταξίδι πόθου τον καλό της. Ο έρωτας είναι  και εδώ – τι κοινότοπο ! – το εφαλτήριο μιας  περιπέτειας – της περιπέτειας - που δεν εγκαταλείπεται, που δεν προδίδεται όσο δύσκολη κι αν αυτή αποδεικνύεται. Στο δρόμο, όμως, γι αυτόν τον παράδεισο,  γι΄ αυτήν τη γη της επαγγελίας, «Τον κήπο των Ευχών», τα συναντάμε όλα τα συστατικά της επιτυχίας και της ανέλιξης.

Γιατί εξελίσσεται ο Κωνσταντής, αντρειώνεται και ωριμάζει. Ολοκληρώνεται καθ΄ όλη τη διαδρομή ως άνθρωπος. Μεταμορφώνεται σε συνάνθρωπο πριν γίνει εραστής και σύντροφος.  Δε διστάζει, όμως, διόλου,  στη διάρκεια της πορείας του  να γυμνωθεί από κάθε μέσο προφύλαξης και ασφάλειας, να αφήσει πίσω του άμυνες και περιουσίες, και έτσι «ανέτοιμος», ανυπεράσπιστος σχεδόν,  να προχωρήσει ακόμη και στο άγνωστο, έχοντας μόνο του καύσιμο την Πίστη [.....]

Όλοι κάποια στιγμή ήπιαμε ένα ποτό, με ναρκωτικό ή χωρίς, και αποκοιμηθήκαμε. Όλοι προδοθήκαμε από ένα φίλο ή και περαστικό. Όλοι δειλιάσαμε, κοντοσταθήκαμε, πισωπατήσαμε, όλοι γονατίσαμε και ξανασηκωθήκαμε,  όλοι ερωτευτήκαμε ή κινήσαμε με οδηγό μια πίστη ή ένα πάθος. Σ΄ ένα τραγούδι όλοι κάποια στιγμή καταφύγαμε - ακόμη και οι άμουσοι ατάλαντοι σαν εμένα. Ευφρόσυνα τραγούδια όλοι αναζητούμε για να ακουμπήσουμε,  σαν τα τραγούδια του βιβλίου που έρχονται την κατάλληλη ώρα να περιθάλψουν τις ψυχές και να τις ανατάξουν.

Δεν είναι, όμως, μόνο τα γνώριμα μονοπάτια της ζωής που συνάντησα στο αφήγημα … Αντάμωσα και αγαπημένους δημιουργούς και ήρωες και  έργα πεζά και έμμετρα… όλα  πλήρως αφομοιωμένα και αναπαυμένα μακάρια κάτω από το φανερό και ζωηρό. Αναγνώρισα τον Αίσωπο, τον Όμηρο, το Λουκιανό, τον Καβάφη, τους αδελφούς Γκριμ, τον Θερβάντες,  ξεχώρισα τον  Οδυσσέα, τον Ηρακλή της μυθολογίας, τον Κωνσταντή και τα πουλάκια με την ανθρώπινη λαλιά των δημοτικών. Σκόνταψα πάνω στα ξωτικά των ιρλανδέζικων μύθων, στο αδειανό πουκάμισο του Σεφέρη και στην Ελένη του, στο βασιλιά και τους καλικάντζαρους από τα λαϊκά μας παραμύθια. Πέρασε φευγαλέα από δίπλα μου ο Δον Κιχώτης, θαύμασα τη βασιλοπούλα σαν αυτές από τις βόρειες σκανδιναβικές  παραδόσεις. Είδα τη βιβλική αναζήτηση του Παράδεισου.

Και το κυριότερο όλων, συνάντησα τη διαχρονικότερη αξία: την αταλάντευτη εμπιστοσύνη στον άνθρωπο και τις δυνάμεις του. «Τίποτε δεν τελείωσε, άμα δεν το τελειώσω! Αναφωνεί ο Κωνσταντής» σε μία κρίσιμη στιγμή της ιστορίας του. «Τίποτε δεν τελείωσε, άμα δεν το τελειώσω!» Ακόμη και όταν οι μοίρες  μάς ξεγελούν, όταν ο κόσμος καταρρέει  η ευθύνη παραμένει δική μας … όπως και να το δει κανείς .. μεταφυσικά ή φιλοσοφικά, κοινωνιολογικά ή πολιτικά, προπάντων ψυχοθεραπευτικά […]…»

Τελευταίος πήρε τη σκυτάλη ο συγγραφέας.
Ο Θέμης Αμοιρίδης αυθεντικός, γνήσιος, ως προέκταση του ήρωά του Κωνσταντή, έκλεισε την εκδήλωση λέγοντας:
«…Ο Κήπος των Ευχών σηματοδοτεί νέα ξεκινήματα. Ταξίδια  καθημερινά με προορισμό τη Ζωή. Τη ζωή που φαντασθήκαμε για τους εαυτούς μας όταν ήμασταν παιδιά. Μια ζωή με όνειρα, κίνητρα και μαγεία.  Να σπάμε τη ρουτίνα της ημέρας. Να ξεβολευόμαστε καθημερινά. Να ζούμε σύμφωνα με τον εαυτό μας. Κι αυτό είναι πράξη δύσκολη, σχεδόν ηρωική…»

Το παραμύθι, πλέον, παραδίδεται στα χέρια σας.
Τι επιλέγετε;

Να το διαβάσετε ή .. να το ζήσετε?.....

Κυριακή 11 Ιουνίου 2017

Βιβλιοπαρουσίαση: "Ο κήπος των Ευχών" του Θέμη Αμοιρίδη




Ο Σύλλογος Φίλων Βιβλίου Ν. Πέλλας και οι Εκδόσεις Πηγή σας προσκαλούν την Τετάρτη 14 Ιουνίου, στις 8μμ, στην Αίθουσα Δημοτικού Συμβουλίου Γιαννιτσών στην παρουσίαση του βιβλίου του Θέμη Αμοιρίδη «Ο Κήπος των Ευχών». Πρόκειται για ένα παραμύθι αλληγορικό, ή μία αλληγορία με παραμυθικά στοιχεία ή πεζοτράγουδο προορισμένο και για θεατρική δραματοποίηση. Απευθύνεται δε σε ανθρώπους 4 έως 94 ετών.

Η ιστορία είναι γνωστή και πανάρχαιη. Ο κεντρικός ήρωας βγαίνει σε αναζήτηση της αγαπημένης του, της Ζωής. μέχρι να τη βρει, όμως, καλείται να ξεπεράσει μία σειρά από εμπόδια. Η καβαφική αντίληψη για το ταξίδι της Ζωής είναι το μεγάλο κέδρος μιας κλιμακούμενης πορείας εμπειριών….

Για το βιβλίο θα μιλήσουν ο δάσκαλος  Καλτσίδης Δημήτρης και οι φιλόλογοι  Φιφή Χατζηκαλλινικίδου και  Φώτης Χατζόγλου.

Μουσικά θα ντύσουν την εκδήλωση ο Λάζαρος  και ο Γιώργος Μηνασίδης με μελοποιημένα τραγούδια από τον  Κήπο των Ευχών.


Είσοδος ελεύθερη

Πέμπτη 1 Ιουνίου 2017

ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ: "Απίστευτα κι Απέραντα" της Βάνας Κουτσού, εκδόσεις Οσελότος



Η γη μετατρέπεται σε Παράδεισο, όταν οι Ψυχές που την κατοικούν ανθίζουν.

Είμαστε τυχεροί ως μέλη του Δ.Σ. του Συλλόγου Φίλων Βιβλίου Ν. Πέλλας γιατί ερχόμαστε άμεσα σε επαφή με απόπειρες ανθοφορίας Εαυτού. Οι νέοι μας επιχειρούν ανθίσματα.

Μία από αυτούς τους νέους είναι η Βάνα Κουτσού, που κατάγεται από την Πέλλα και είναι η συγγραφέας του βιβλίου «Απίστευτα κι Απέραντα», εκδόσεις Οσελότος.

Με χαρά σας προσκαλούμε στην παρουσίαση του βιβλίου που θα γίνει το Σάββατο 10 Ιουνίου 2017, στις 8μμ, στην Αίθουσα Δημοτικού Συμβουλίου Πέλλας, στα Γιαννιτσά.

Για το βιβλίο θα μιλήσουν: η Οικονομίδου Κατερίνα, εκπαιδευτικός, και η Άννα-Μαρία Σαββίδου, δημοσιογράφος.

Τις απαγγελίες των κειμένων θα ντύσουν με τη φωνή τους: η Μόιρα Τριανταφύλλου και η Μαρία Αγιαννίδου, ενώ η Κάκια Παυλίδου θα ντύσει τα κείμενα με εικόνα και ήχο.

Τη μουσική επιμέλεια της εκδήλωσης έχει αναλάβει ο Σταύρος Σδραυκάκης.


Σας περιμένουμε να μοιραστούμε ρίμες Ψυχής, συγκινήσεις και εμπνεύσεις…